Scroll Top

Aileme psikoloğa gitmek istediğimi nasıl söylerim?

 

Ebeveynlerinizle terapi hakkında konuşmak için ipuçları;

  • Neden terapiye ihtiyacınız olduğu konusunda net olun
  • Bilgili olduğunuzu göstermek için öncesinde araştırmanızı yapın
  • Ebeveynlerinizi eleştirerek başlamayın
  • Yardım almak için umutlarınızı paylaşın
  • En rahat olduğunuz biçimde iletişim kurun

Yazımızın devamında detaylı tavsiyeleri ele alıp çeşitli senaryoları inceleyeceğiz.

Zihinsel veya duygusal sağlığınızla ilgili endişeleriniz varsa, yalnız değilsiniz. Milyonlarca çocuk ve genç yetişkin anksiyete ve depresyon gibi ruh sağlığı sorunlarıyla yaşamaktadır.

Aslında, Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) ruh sağlığı sorunlarının yarısının 14 yaşına kadar başladığını bildirmektedir. Ne yazık ki, bu vakaların pek çoğu tespit ve tedavi edilemiyor.

Bir sorun olduğunu kabul etmek, daha iyi hissetmenin ilk adımıdır. Yardım istemek ise ikinci adımdır. Bununla birlikte, terapi istemek bunaltıcı gelebilir, ancak aynı zamanda çok cesurcadır.

Bir sonraki adımı atmaya ve ebeveynlerinizle tedavi hakkında konuşmaya hazırsanız, konuşmaya nasıl başlayacağınızı merak ediyor olabilirsiniz. Ayrıca nasıl hazırlanacağınızı, ne beklemeniz gerektiğini ve ebeveynleriniz destekleyici değilse durumla nasıl başa çıkacağınızı da merak ediyor olabilirsiniz.

Bunların hepsi geçerli endişeler ve sorulardır. Bu nedenle ruh sağlığı uzmanlarından, terapiye gitmek isteyen ebeveynlerinize nasıl yaklaşmanız gerektiğine dair ipuçlarını ve önerilerini aldık.

Ebeveynlerinizle Terapi Hakkında Konuşmak İçin İpuçları

Yardım istemek sizin için kolay olmayabilir. Bu konuyu destekleyici olmayan ebeveynlere açmak, birçok çocuk ve genç yetişkinin yaşadığı huzursuzluğu daha da artırabilir. İyi haber şu ki, bu konuşmanın daha sorunsuz geçmesine yardımcı olabilecek yaklaşım yolları vardır.

Ebeveynlerinizle masaya oturmadan önce, konuşmaya hazırlanmak için biraz zaman ayırmanız çok önemlidir. Her şeyden önce neden terapiye başlamak istediğinizi netleştirmeniz gerekiyor. Bir an için ebeveynlerinizi unutup ve kendinize şöyle bir bakmalısınız.

Ebeveynlerinizle bu konuşmaya başlamadan önce terapiyle ilgili olarak kendinize aşağıdaki soruları sormalısınız:

  • Bu benim için neden iyi olacak?
  • Neden şimdi?
  • Bundan ne elde etmeyi umuyorum?

Cevaplarınızdan eminseniz, saygı uyandıracak ve ciddiyetinizi yansıtacak şekilde iletişim kurabilirsiniz.

Ayrıca, bilinçli bir argüman sunabilmek için biraz araştırma yapmalısınız. Örneğin, ne tür bir terapi istediğinizi ve neden istediğinizi düşünebilirsiniz. Konuşmanın daha az bilgili tarafı olduğunuzda tartışmak çok daha zordur.

Ailenize “neyi yanlış yaptığını söyleyerek” konuya girmemelisiniz. Terapi, ideal olmayan ebeveynlik stratejileri ve hatta travmatik deneyimlerle yüzleşebileceğiniz bir yer olsa da, ailenize karşı sert bir eleştiri ile açılmak hatalı bir strateji olabilir.

Bunun yerine, “ebeveynleriniz hakkında öğrenmeyi umduğunuz şeylerden” ziyade, “kendiniz hakkında öğrenmeyi umduğunuz şeyleri” onlarla paylaşmak için bir fırsat olarak kullanmak daha akıllıcadır.

Görüşmeye Hazırlanmak için Atılacak Adımlar:

Ebeveynlerinize bir terapiste gitmek istediğinizi nasıl soracağınız veya söyleyeceğiniz konusunda aşağıdaki ipuçlarından yararlanabilirsiniz.

Konuşmayı Planlamalısınız

Bir planla yanlarına gittiğinizde, daha fazla kontrole sahip olursunuz. Ebeveynlerinizle konuşmak için en uygun zaman, stres seviyelerinin en düşük olacağını düşündüğünüz zamandır.

Ne söyleyeceğinizi öncesinden yazmalısınız. Ebeveynlerinize karşı net olabilmek için neyle mücadele ettiğinizi iyice düşünmelisiniz.

İletişim Biçiminizi Seçmelisiniz

Ebeveynlerinizle yüz yüze, mesaj yoluyla, telefon görüşmesi, mektup veya e-posta yazmanın hangisinin sizin için daha iyi olacağına karar vermelisiniz. Olası bir konuşmayı kafanızda kurgulayabilirsiniz.

Konuşma Pratiği Yapmalı veya İçeriği Taslak Haline Getirmelisiniz

Ebeveynlerinize ne söyleyeceğinizi ve nasıl tepki vereceklerinin pratiğini yapın. Konuşmayı basit tutmalı ve çok karmaşık olmamasına dikkat etmelisiniz. Örneğin, “Anne/Baba, son zamanlarda [sorununuzu söyleyin] ile mücadele ediyorum ve bu benim [eylemi] yapmama neden oldu. Sanırım daha fazla yardıma ihtiyacım var ve terapiden faydalanabilirim. Bana yardımcı olabilir misiniz?” Sorununuzdan kaynaklı bir eylem olmasa da nasıl kötü hissettiğinizi de söyleyebilirsiniz.

Onları Sürece Dahil Edebilirsiniz

Bazı ebeveynler terapiye inanmasa ve hatta terapiden korksa da, birçok ebeveynin çocukları için en iyisini ister.

Ebeveynlerin terapist bulma sürecine dahil olmaları veya yardım etmeleri istendiğinde, terapiye ihtiyacı olan kişinin iyileşme sürecine destek olmaya daha istekli olurlar.

Beklemeniz Gereken Sorular ve Yanıtlar

Toplumda ruhsal sağlıkla ilgili konularda çocuklar ve genç yetişkinlerin yardım alma konusunda ebeveynlerine yaklaşmalarını zorlaştırabilecek bir ön yargı vardır. Ne söyleyeceğinizi planlamak ve ebeveynlerinizin soru ve cevaplarını önceden tahmin etmek, ihtiyaçlarınıza odaklanmanıza yardımcı olabilir.

Bununla birlikte, ebeveynlerinizle konuşamayacak kadar strese girmemek için fazla düşünmemeye çalışmalısınız. Unutulmamalıdır ki, çoğu ebeveyn çocuklarına yardım etmek için her şeyi yapmaya hazırdır.

Bazı ebeveynlerin çocuklarının mücadelelerinin farkında olmasına ve yardımcı olmaya çalışmasına rağmen, diğerlerinin farkında olmayabileceğini ve bu mücadelenin boyutunu duymanın onlar için yeni olabileceği düşünülmelidir.

Ebeveynlerden gelen bazı yaygın sorular genellikle sorununuz hakkında daha fazla bilgi edinmek ve size nasıl yardımcı olabileceklerine odaklanmak içindir.

Ailenizin Size Sorabileceği Olası Sorular

  • Ne zamandır bu şekilde hissediyorsun?
  • Başına buna neden olacak bir şey geldi mi?
  • Biz, bunun olmasına neden olacak bir şey yaptık mı?
  • Yardım etmek için ne yapabiliriz?

Neden Bizimle Konuşmuyorsun?

Ebeveynleriniz kendilerine güvenmek yerine üçüncü bir tarafla konuşmak isteyebileceğiniz için endişelenebilir ve hatta alınabilirler. Bu nedenle, neden bir aile üyesi yerine bir profesyonelle konuşmak istediğinizi yanıtlamaya hazırlıklı olmalısınız. Uzman görüşünün ne kadar faydalı olacağını anlatmak isteyebilirsiniz.

Terapiyi Ciddiye Alacak mısın?

Ebeveynler terapiyi ciddiye alıp almayacağınızı sorabilir ve terapinin hedeflerine bağlı olduğunuzu ve sadece hızlı bir çözüm beklemediğinizi duymak isteyebilirler. Zamanınızı ve paranızı terapiye yatıracaksanız, bağlılığınızdan emin olmalısınız.

Ailenize, terapinin sizin için iyi olacağını düşünmeniz için bazı nedenlerinizi söylemeniz ve gerekli yatırım ve bağlılığı anladığınıza dair kanıt göstermeniz gerekebilir.

Terapinin Maliyeti Ne Kadar Olacak?

Ebeveynlerinizin muhtemelen seansların maliyetini sorabilir. “Bu masraflardan dolayı terapiyi ciddiye alacak mısın?”

Terapinin mali yönü hakkında olabildiğince çok araştırma yapılmalıdır, böylece terapi masraflarıyla ilgili sorularını yanıtlamaya hazır olabilirsiniz. 

Terapi Hakkında Bizimle Hangi Bilgileri Paylaşacaksın?

Göz önünde bulundurulması gereken bir başka şey de şudur: Ailenizin terapinizin bir parçası olmasını mı istiyorsunuz, yoksa buranın keşfetmeniz için özel bir yer olmasını mı tercih ediyorsunuz? Tercih ettiğinizden daha fazla veya daha az dahil olmak isteyebilecek ebeveynlerinizle sınırlar hakkındaki soruları yanıtlamaya hazırlıklı olmalısınız.

Ebeveynler Destekleyici Değilse Ne Yapabilirsiniz?

Ne yazık ki, yeterli planlama ve düşünceli konuşmalardan sonra bile bazı ebeveynler terapiyi desteklemeyebilir. Bu durumda, çocukların ve genç yetişkinlerin bir okul danışmanı ya da rehber öğretmen ile görüşmeleri, bir doktor aramaları veya aile sağlık merkezine danışmaları akıllıca olabilir. Bu profesyoneller genellikle ebeveynleriyle birlikte konuşabilir veya ihtiyaç duydukları uygun yardımı ve desteği almaları için yeni bir strateji belirlemelerine yardımcı olabilirler.

Eğer ebeveynleriniz terapi alma isteğinize karşı çıkıyorsa, bu sürece zaman tanımak çok önemlidir.

Ebeveynleriniz farklı nesillerden, farklı kültürlerden veya farklı zihniyetlerden olup, ruh sağlığınızın sizin elinizde olduğunu düşünen veya bu konunun başka insanlar tarafından duyulmaması gereken bir şey olarak gören kişiler olabilir. Bunu anlamalısınız ve sinirlenmemeye çalışmalısınız. Ebeveynlerinizin terapiye katılması zaman alabilir.

Bazen ebeveynler terapinin ne olduğunu ve nasıl işlediğini anlamadıkları için destekleyici olmazlar. “Eğer kendileri terapiye gitmemişlerse ya da terapiye giden birini tanıyorlarsa, terapide nelerle karşılaşacakları konusunda bilgi almaları faydalı olabilir. Terapinin ne olduğunu ya da ne olmadığını anlamalarına yardımcı olmak akıllıcadır.

Eğer terapiye başladıysanız (ebeveynlerinizin onaylamamasına rağmen) ve terapinin olumlu etkilerini ya da terapi sayesinde edindiğiniz içgörüleri fark ediyorsanız, terapinin size nasıl yardımcı olduğunu ya da ebeveynlerinizle iletişim kurma veya onları anlama becerinizi nasıl geliştirdiğini paylaşmayı düşünebilirsiniz. Ebeveynlerinize terapinin sizinle olan ilişkilerini veya genel refahınızı gerçekten iyileştirebileceğini gösterdiğinizde, görüşleri olumlu yönde değişebilir.

Son Söz

Zihinsel ve duygusal sağlığınızla ilgili endişeleriniz varsa, yardım istemek iyileşmenin ilk adımıdır. Ebeveynlerinizle nasıl hissettiğiniz hakkında bir konuşma yapmak, bazı endişeleri hafifletmeye yardımcı olabilir ve danışmanlık almak için beyin fırtınası yapmanıza olanak tanıyabilir.

Ailenizin nasıl tepki vereceği konusunda endişeleriniz varsa, onlarla konuşmadan önce düşüncelerinizi düzenlemek için biraz zaman ayırmalısınız. Konuşmanın size ve ihtiyaçlarınıza odaklanmasını sağlamalısınız. Onlara bilgiyi işlemeleri için biraz zaman vermeyi ihmal etmemelisiniz. Hala destekleyici değillerse, bir okul danışmanına, doktorunuza veya bir yardım hattına ulaşabilirsiniz.